Sunday, November 24, 2013

Λαϊκή τέχνη του περασμένου αιώνα στο Καταφύγιο!


                        ΘΕΜΕΛΗΣ ΟΔΥΣΣΕΑΣ
Ο αυτοδίδακτος  λαϊκής τέχνης  από το Καταφύγιο.
Ταλέντα υπήρχαν υπάρχουν και θα υπάρχουν πάντα, το θέμα είναι αν θα τα αξιοποίηση κάποιος η από μόνοι τους  η θα τους υμνούμε μετά θάνατο όπως και το συχωρεμένο συχωριανό μου κ Οδυσσέα Θεμελή  και πολλούς άλλους.
 Έμεινα έκπληκτος  άφωνος για λίγα λεπτά να θαυμάζω  το περίτεχνο έργο πάνω  στη γκλίτσα που σχεδίασε φιλοτέχνησε  και σκάλισε το 1959 ο κ  Οδυσσέας Θεμελής . 
Πράγματι δεν μπορούσα να καταλάβω πως έγινε αυτό το κομψοτέχνημα με ένα και μοναδικό εργαλείο για εκείνη την  εποχή  το τρυπτήρι, αλλά  με πολύ υπομονή και μεράκι, δεν είχε όπως τώρα το ηλεκτρικό τρυπάνι, σεγα τροχό και άλλα. Με σπασμένα  γυαλιά τζάμια έξυναν και με λάμες ξυρίσματος ιδικά διαμορφωμένες  πελέκαγαν.
 Αν παρατηρήσετε δεν έχει ούτε ένα λάθος είναι και από την άλλη όψη ακριβός το  ίδιο σχέδιο. Εδώ δεν επιτρέπονται δεν συγχωρούνται αλά ούτε και διορθώνονται. τα λάθει.   Δεν είναι ζωγραφική ούτε σχέδιο να σου  επιτρέπει  τη διόρθωση του λάθος Δεν   έφτιαχνε μόνο γκλίτσες έκανε και άλλα αριστουργήματα, όπως βλόηρα,   (στάμπα για της λειτουργιές)  κουτάλες  κουτάλια την βαρελίτσα  που βλέπετε στη φωτογραφία  και από της δυο όψης ίδια  είναι δικό του έργο και αυτό  όπως και πολλά άλλα που υπάρχουν σε πολλούς χωριανούς μας και όχι μόνο να κοσμούν τον τοίχο δίπλα από το τζάκι. 
Δεν έτυχε να τον γνωρίσω αυτόν τον σπουδαίο  ξυλογλύπτη αλλά και  άνθρωπο.  Από  ότι έμαθα ήταν  άνθρωπος χαμηλών τόνων και πως θα μπορούσε να ήταν διαφορετικά όταν είχε τέτοια υπομονή. Με της ώρες ατέλειωτες σκυφτός πάνω από το έργο που σχεδίαζε πρώτα στο μυαλό του και με το σταθερό χέρι με κινήσεις απόλυτης ακρίβειας πάνω στο ξύλο έβγαινε το αποτέλεσμα που θαυμάζουμε όλοι. Υπήρχε άψογη συνεργασία  μεταξύ άψυχου και έμψυχου υλικού. Δεν είδε ποτέ επαγγελματικά αυτό που έκανε πολύ καλά  μάλον επειδή δεν πήγε να το  σπουδάσει. Δεν ήταν κάτι σπουδαίο γ’ αυτόν τότε, και γ’ αυτό  δεν  ήταν  μεταξύ στους καλύτερους κατά την γνώμη μου, γλύπτες ξύλου, μαρμάρου αλλά και ζωγράφους.  Είχαμε  αλά και έχουμε και άλλους στο χωριό μου που  ασχολιόντουσαν με την λαϊκή τέχνη νομίζω όχι στην κλάση του κ Θεμελή  και ας με συχωρέσουν οι Σιδέρης Βασίλης, Παπαγεωργάκης Νίκος, Θεοδωρόπουλος Τρύφωνας,  Κώστας Παπαγεωργάκης και άλλοι. 
Όλοι φεύγοντας κάτι αφήνουμε ο συχωρεμένος Οδυσσέας Θεμελης άφησε κάτι που θαυμάζουμε όλοι. Να είσαι αναπαυμένος  συχωριανέ εκεί ψιλά και είμαι σίγουρος  ότι και εκεί σε  θαυμάζουν με ότι καταπιάνεσαι. 
Φίλιππας  Θεοδωρόπουλος 




No comments:

Post a Comment